Ovo je pregled DELA TEKSTA rada na temu "Akcize u Srbiji". Rad ima 13 strana. Ovde je prikazano oko 500 reči izdvojenih iz rada.

Napomena: Rad koji dobjate na e-mail ne izgleda ovako, ovo je samo DEO TEKSTA izvučen iz rada, da bi se video stil pisanja. Radovi koje dobijate na e-mail su uređeni (formatirani) po svim standardima. U tekstu ispod su namerno izostavljeni pojedini segmenti.

Ako tekst koji se nalazi ispod nije čitljiv (sadrži kukice, znakove pitanja ili nečitljive karaktere), molimo Vas, prijavite to ovde.

Uputstvo o načinu preuzimanja rada možete pročitati ovde.

 

 VISOKA ŠKOLA ZA POSLOVNU EKONOMIJU I PREDUZETNIŠTVO

BEOGRAD

SEMINARSKI RAD

Predmet: FISKALNA EKONOMIJA

A K C I Z E U S R B I J I

Prof. dr Vladimir Ristanović, docent       Aleksandra Lukavac

Čačak, decembar 2010. godine

I Uvod

Akcize kao analitički (posebni - specijalni) porezi na potrošnju u Kraljevini Jugoslaviji bile su u primeni pod nazivom “trošarine”. One su u ograničenoj meri i sa malim značajem egzistirale i 1947-48. godine, posle Drugog svetskog rata. Kasnije nestaju iz našeg poreskog sistema, sve do najnovijih dana.

1. DEFINISANJE OSNOVNIH POJMOVA

Danas pojam akciza obuhvata mnogo veći broj poreskih oblika i obveznika. Zajednička osobina svih akciza jeste da se primenjuju kao dodatni porez na potrošnju posebno utvrđenih proizvoda ili grupa proizvoda.

1.1. Pojam akcize

Akcize predstavljaju posredni porez na potrošnju ili upotrebu određenih proizvoda. Spadaju u jedan od najstarih poreskih oblika. U značajnijem obimu prvo su uvedene u Holandiji, a zatim i u Velikoj Britaniji tokom 16. i 17. veka. U svom izvornom obliku predstavljale su porez čiji je obveznik bio isključivo domaći proizvođač određenih dobara i utvrđivane su u apsolutnom iznosu po jedinici mere. Danas se oni mogu svrstati u četiri osnovne grupe: alkoholna pića, duvanski proizvodi, energenti (derivati nafte, električna energija, prirodni gas, ugalj) i luksuzni proizvodi. Akcize se danas po pravilu naplaćuju i na domaće i na uvozne proizvode, a savremeni principi dobre poreske politike zahtevaju jednak akcizni tretman i domaćih i uvoznih proizvoda. Poreski obveznik je uobičajeno proizvođač ili uvoznik, mada se u nekim slučajevima kao poreski obveznik može javiti i trgovac na veliko ili malo. Kao i u slučaju bilo kog drugog posrednog poreza, poput poreza na promet ili poreza na dodatu vrednost, poreski obveznik je u obavezi da obračuna ili uplati propisan iznos akcize, dok poreski teret snosi potrošač, odnosno kupac akciznog proizvoda, koji ga plaća kroz cenu proizvoda koji kupuje. Za određene predmete akciznog oporezivanja (za neke proizvode) akciza se plaća prema količini, odnosno utvrđuje se dinarski iznos akcize na jedinicu mere, koji se tromesečno usklađuje na bazi rasta cena na malo. Tako se akciza plaća u dinarskom iznosu za tonu, barel, kilogram, paklicu...

Zbog toga su na osnovu uredbe vlade Republike Srbije cene goriva često menjane, jer su usklađivane sa rastom cena na malo i sa promenom cena goriva na svetskom tržištu (ali ovde nećemo razmatrati detalje o načinu formiranja cena, nego se samo načelno napominje u cilju objašnjenja sisetema akciznog oporezivanja). Na drugu vrstu proizvoda, kao što su: luksuzni proizvodi, proizvodi od zlata i drugih plemenitih metala, od dragog kamenja, krzna, akciza se plaća po stopi, tj. u procentualnom iznosu zavisno od cene.

 

CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU.    www.maturski.org

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL:

[email protected]